Parafia Majdan Królewski
W części dawnej Puszczy Sandomierskiej, należącej do króla, powiecie i starostwie sandomierskim, na „gruntach należących do Komorowa”usytuowana jest miejscowość Majdan. Powstanie tej osady wiąże się ściśle z wytwórnią potażu (potaż – biała sól używana do fabrykowania mydeł i szkła), o nazwie Majdan „Officina Cinerea vulgo Majdan”, pracująca dla pobliskiej huty szkła w Hucie (Komorowskiej). Lokację wsi Majdan datuje się na 1712 r. Do końca okresu I Rzeczpospolitej Majdan wraz z okolicą był własnością królewską, należał do królewszczyzn zarządzanych przez starostę sandomierskiego. Od 1729 r. Józef Ossoliński zostaje starosta sandomierskim i stara się o rozwój min. Majdanu.
Początkowo wieś Majdan należała do parafii Cmolas, dekanatu Miechocin, archidiakonatu sandomierskiego i diecezji krakowskiej. Po przeprowadzonej wizytacji generalnej, która odbyła się w latach 1746-1748 biskup krakowski Andrzej Załuski podjął myśli o budowie kościoła w Majdanie ze względu na duże odległości do kościołów od poszczególnych kolonii – wiosek, powstałych na wyrębie puszczy. Pierwszy kościół drewniany pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, Mikołaja i Onufrego, został zbudowany w 1753 r., sumptem Teresy ze Stadnickich Ossolińskiej wojewodziny wołyńskiej, żony wnoszącego prośbę przy współudziale poddanych mieszkańców wiosek nowo założonych, którzy zwozili drzewo. Poświęcony zostaje w 1756 r. Nie był on konsekrowany. Poświęcił go 21 grudnia 1756 r. ks. Franciszek Ksawery Kozłowski, proboszcz w Cmolasie, za specjalną zgodą ordynariusza miejsca. Kościół posiadał trzy ołtarze. W ołtarzu głównym umieszczono wizerunek św. Festulana, w drugim św. Wincentego Ferreusza, a w trzecim Matki Bożej Częstochowskiej.

Staraniem Józefa Ossolińskiego, Starosty Sandomierskiego, król August III Sas (w latach 1733-1763 król Polski) swoim przywilejemz 1758 r., dokonuje nadania gruntów i funduszu kościołowi nowo wystawionemu we wsi Maydan nazwanej w Starostwie Sandomierskim leżącej. W 1765 r. powstaje parafia we wsi Majdan zatwierdzona pismem – Erectio ecclesiae parochialis in villa Maydan, gdzie min. czytamy: W roku 1765, 10 czerwca Kajetan Ignacy Sołtyk, biskup krakowski i książę na Siewierzu, aby oddalić niebezpieczeństwo dla dusz, pomóc ludowi sobie powierzonemu i aby nie zaprzepaścić czekającej nagrody wiecznej, dla większej chwały Bożej i dla dobra dusz poddanych kasztelana Józefa Ossolińskiego, wojewody wołyńskiego i starosty sandomierskiego i żony Teresy ze Stadnickich. Oni to widząc poddanych wsi Majdan i innych niżej wymienionych w nowo założonych lasach kasztelanii sandomierskiej, będących poza granicami parafii, żyjących bez żadnego kierownictwa duszpasterskiego otrzymali przywilej od Augusta III króla polskiego na pewne posiadłości, pola, łąki i inne tego typu dobra w przywileju opisane, na wybudowanie mieszkania i uposażenie dla utrzymania prezbitera, który objąłby obowiązki proboszcza nowej parafii. Trzeba zatroszczyć się o dobro duchowe mieszkańców tychże wiosek, którzy błąkają się po różnych kościołach szukając duszpasterzy. Zachodzi niebezpieczeństwo dla ich dusz z powodu dużej odległości do świątyń i korzystania z sakramentów i słuchania Słowa Bożego. Prosili oni od swoich panów o wsparcie i nakład na budowę nowego kościoła we wsi Maydan a sami obiecali pracę przy budowie i przy zwożeniu materiału budowlanego. Więc przychylamy się naszą władzą ordynariusza do tych próśb i do powstania kościoła w Maydanie. Jeśli miałby ktoś jakieś zastrzeżenia winien w oznaczonym terminie zwrócić się pisemnie do naszej kancelarii.
Nowa parafia będzie pod wezwaniem św. Bartłomieja apostoła z wszystkimi prawami i przywilejami które posiadają parafie. Do parafii wchodzą: wieś Maydan i sąsiednie mianowicie Burcowa Jata, Głęboki Potok, Krzywica, Brzostowa Góra, Drozdy, Klatka, Krzątka, Huta, Trzosowa Ścieszka w lasach starostwa sandomierskiego, a także przyłączona zostaje wieś Dęba, gdyż jest zbyt duża odległość do kościoła w Miechocinie. Proboszcz nowej parafii będzie prezentowany namiestnikowi królewskiemu Klucza Złoczowskiego.
Parafia Majdan została wydzielona: z parafii Cmolas – Majdan, Brzostowa Góra, Drozdów, Krzątka, z parafii Ostrowy (Tuszowskie) – Huta (Komorowska), z parafii Miechocin – Dęba. Uposażenie miało stanowić 99 morgi i 33 sążnie ziemi. Proboszczem w czasie budowy był ks. Szymon Wątróbski. Budowę kościoła rozpoczęto w 1777 r. Kościół uroczyście poświęcił bp przemyski Antoni Gołaszewski dnia 19 czerwca 1792 roku.

Parafia posiada, ocalony w II wojnie światowej przez ks. Stanisława Stępnia, zespół kościelny II grupy zabytków, w którego skład wchodzą: parafialny kościół św. Bartłomieja Apostoła, z cegły, wykonany w późnobarokowym stylu z dwuprzęsłowym prezbiterium (ołtarz późnobarokowy z 5 drewnianymi posągami szkoły lwowskiej) i trójprzęsłową nawą, wnętrzem rozczłonkowanym pilastrami pod sklepieniem kolebkowym z lunetami i dwukondygnacyjną wieżą pod hełmem z kopułą i latarnią i wyposażeniem wnętrza rokokowym (boczne ołtarze, ambona, feretrony, ławki późnobarokowe, dzwonnica murowana złączona z bramą, późnobarokowa o trzech kondygnacjach, współczesna kościołowi).
Kościół jest pięknym obiektem sakralnym. Obok niego stoi dzwonnica wolno-stojąca, na której znajdują się trzy dzwony, przez którą prowadzi główne wejście na plac kościelny. Cały obiekt jest okolony murem. Druga wieża wznosi się nad głównym wejściem do świątyni. Dach kościoła i dzwonnicy kryty blachą miedzianą. Elewacja zewnętrzna to tynk szlachetny, gładki, w kolorze biało-żółtym. Architektura wnętrza bogata w detale. Ołtarz główny i dwa boczne oraz ambona są bogato rzeźbione. Szczególnie cenne są rzeźby postaciowe w głównym ołtarzu: w centrum Chrystus na Krzyżu, pod Krzyżem Matka Najświętsza i św. Jan, po bokach ołtarza rzeźby Mojżesza i Zachariasza. Rzeźby te pochodzą ze słynnej Szkoły Lwowskiej Macieja Polejowskiego. Przy tęczy kościoła stoją dwa ołtarze boczne z nowszymi posągami: Serca Pana Jezusa (ołtarz po prawej) i Matki Boskiej z Dzieciątkiem (po lewej) w scenach centralnych oraz obrazami Matki Boskiej ze św. Dominikiem i św. Antoniego z Dzieciątkiem w zwieńczeniu. Figuralno-ornamentalna polichromia powstała w dwóch etapach. Pierwszą, z której powstało osiem scen, wykonał z końcem XIX wieku Władysław Puszczyński z Przecławia malarz i powstaniec 1863 r. Nowsza polichromia powstała w 1949 r., wykonana przez ks. Władysława Luteckiego i Mariana Strońskiego z Przemyśla, odnawiana przez J. Stecińskiego z Jarosławia. Na chórze znajdują się obecnie 17-głosowe organy.
W parafii św. Bartłomieja w Majdanie Królewskim służbę organistowską pełnili w latach: 1761-Wojciech Bindugowski (ur. 1712); 1824-1854 Jan Popławski; 1854-1905 – Józef Skowroński (1826-1913), zastępstwa syn, Stanisław Skowroński (ur.1858); 1906-1913 – S. Skowroński, J. Gola i inni; 1913-1925 – Józef Boryński, zastępstwa syn, Józef Boryński (ur. 1908); 1926-1927 – A. Wrześniak; 1927-1978 – Ludwik Magda (1902-1978), zastępstwa: Antoni Babicki, Jan Dul (1890-1974); 1979 – nadal – Józef Strzępka (ur. 1957 r.). W początkach istnienia placówki, przy kościele, funkcjonowała szkoła parafialna prowadzone przez miejscowych organistów.
Przy kościele parafialnym znajduje się cmentarz parafialny. Pierwszy cmentarz przy drewnianym kościele powstaje w 1760 r., a drugi, obecny w 1784 r., który funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Na miejscowym cmentarzu, za bramą od strony kościoła, mieści się klasycystyczna kaplica grobowa Kozłowieckich- ówczesnych właścicieli Huty Komorowskiej i okolicznych dóbr oraz kolatorów parafii. Zbudowana została w drugiej połowie XIX wieku na planie prostokąta. Do środka kaplicy prowadzą szerokie schody. Wgłębiony portyk wsparty jest na dwóch kolumnach, a ponad nimi znajduje się trójkątny szczyt zwieńczenia. W kaplicy znajdują się tablice zmarłych: Heleny z Żeromskich Kaczkowskiej 1821-1895, Teofila Świnki Kaczkowskiego 1818-1868, Salomei z Pęgowskich Żeromskiej 1799-1888, Józefa Korab Dolańskiego 1806-1865, Czesława Ostoji Kozłowieckiego 1842-1896 i Adama Ostoji Kozłowieckiego 1874-1949 (seniora).
W dniach 18/19 kwietnia 1971 r. w parafii było nawiedzenie duchowe symboli Matki Boskiej Częstochowskiej. Drugie Nawiedzenie kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w parafii Majdan Królewski odbyło się w dniach 28-29 kwietnia 2009 r.
Bullą „Totus Tuus Poloniae Populus” z 25 marca 1992 r., Jan Paweł II przywrócił nazwę diecezji sandomierskiej, odłączając od niej północną i zachodnią część terytorium oraz poszerzając ją na wschód, nawiązując do dawnego archidiakonatu sandomierskiego. Dnia 26 marca 2008 roku na plebanii w Majdanie Królewskim została powołana do życia Fundacja im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego ,,Serce bez granic”, aby ożywiać pamięć i dzieło dokonane przez tego niezwykłego rodaka.
W okresie zaborów parafia Majdan znalazła się w diecezji przemyskiej w dekanacie głogowskim, z którego w 1949 r. wydzielony został dekanat raniżowski. W 1921 r. Komorów został wyłączony z parafii w Ostrowach Tuszowskich, a przyłączony do parafii Majdan. Z parafii Majdan Królewski wydzielono z czasem sześć nowych parafii. Są to: Tarnowska Wola (1926 r.), Krzątka (1952 r.), Nowa Dęba – dwie parafie (1957 i 1987), Wola Rusinowska (1968), Huta Komorowska (1991), Komorów (1997).
Do parafii należą: Majdan Królewski, Brzostowa Góra oraz Poręby Dębskie.
Opracował ks. Marek Flis